นาวิกโยธิน

                นาวิกโยธิน (Marine) คือ ทหารเรือที่ได้รับการฝึกฝนเป็นพิเศษ เพื่อปฏิบัติภารกิจนอกเหนือจากในน่านน้ำตามปกติ โดยมุ่งเน้นการรบภาคพื้นดิน นับ เป็นการรบสะเทินน้ำสะเทินบก เพื่อสนับสนุนการรบของทหารเรือ และอาจทำการรบร่วมกับทหารจากหน่วยรบอื่นๆ เช่นทหารบก หรือ ทหารอากาศก็ได้ นาวิกโยธินจึงเปรียบเสมือนทหารเหล่าราบของกองทัพเรือนั่นเอง

หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน

หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน (อังกฤษ: Royal Thai Marine Corps) มีหน้าที่บังคับบัญชา นาวิกโยธิน คือ ทหารเรือที่ได้รับการฝึกฝนเป็นพิเศษ เพื่อปฏิบัติภารกิจนอกเหนือจากในน่านน้ำตามปกติ โดยมุ่งเน้นการรบภาคพื้นดิน นับ เป็นการรบสะเทินน้ำสะเทินบก เพื่อสนับสนุนการรบของทหารเรือ และอาจทำการรบร่วมกับทหารจากหน่วยรบอื่นๆ เช่น ทหารบก หรือ ทหารอากาศก็ได้ นาวิกโยธินจึงเปรียบเสมือนทหารเหล่าราบของกองทัพเรือนั่นเอง

ทหารเรือฝ่ายนาวิกโยธินนับว่ามีขีดความสามารถสูง ได้รับการฝึกทั้งการรบทางทะเลและการรบทางบก สามารถปฏิบัติการได้คล่องตัว เช่น เมื่อต้องการยกพลขึ้นบก การยุทธที่มีความคาบเกี่ยวกับสถานการณ์บกและน้ำ นอกจากนี้ยังสามารถปฏิบัติงานในท้องที่ชายฝั่ง รักษาความสงบตลอดน่านน้ำ เป็นต้น

ราชนาวิกโยธินไทย

ทหารนาวิกโยธินของราชนาวีไทย อยู่ใน "ส่วนกำลังรบ" สังกัด "หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน" ของกองทัพเรือ โดยมีประวัติความเป็นมาที่ยาวนาน นับตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 3 โดยเรียกว่า "ทหารมะรีน" อันเป็นคำทับศัพท์จากคำว่า "Marines" ในภาษาอังกฤษ แต่กิจการทหารมะรีน หรือนาวิกโยธินในอดีตไม่สู้มั่นคงนัก ได้มีการจัดตั้งและยุบเลิกไปหลายครั้ง

กระทั่งเมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2498 กองทัพเรือได้ดำเนินการสถาปนากรมนาวิกโยธินขึ้นอีกครั้ง ในสมัยที่จอมพล ป. พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี โดยใช้ตึกซึ่งเป็นที่ทำงานของกองกิจการพิเศษ ภายใต้คำแนะนำของกองทัพอเมริกันถึงความจำเป็นที่ต้องมีนาวิกโยธิน ที่ฐานทัพเรือสัตหีบ จังหวัดชลบุรี เป็นที่ตั้ง และได้สืบต่อกิจการนาวิกโยธินอย่างจริงจังต่อไป ซึ่งทหารนาวิกโยธินได้ถือเอาวันที่ 30 กรกฎาคม ของทุกปีเป็นวันสถาปนาหน่วยสืบมา ต่อมาเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2532 ได้มีการปรับปรุงโครงสร้างการจัดหน่วยราชการของกองทัพเรือ เป็นผลให้ "กรมนาวิกโยธิน" แปรสภาพเป็น "หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน"

ทหารนาวิกโยธิน ได้ถือเอาวันที่ ๒๘ มิถุนายน ของทุกปีเป็น "วันทหารนาวิกโยธิน" โดยกำหนดให้เป็น วันแห่งประวัติศาสตร์ของทหารนาวิกโยธิน ซึ่งได้รับพระมหากรุณาธิคุณจาก พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว โปรดเกล้าโปรดกระหม่อม พระราชทานเพลงพระราชนิพนธ์ "มาร์ชราชนาวิกโยธิน" เป็นเพลงประจำหน่วย ทหารนาวิกโยธินเมื่อ ๒๘ มิถุนายน ๒๕๐๒ และต่อมาคณะนายทหารนาวิกโยธินก็ได้ร่วมกัน ประพันธ์คำร้องขึ้น เพื่อสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน ได้ร่วมกันจัดกิจกรรม ในการบำเพ็ญสาธารณประโยชน์ต่างๆ เนื่องในวันทหารนาวิกโยธิน สืบต่อไป

ภารกิจ

โดยทั่วไปทหารนาวิกโยธินจะมีหน้าที่หลักในการยกพลขึ้นบก เพื่อยึดหัวหาดหรือการสถาปนากองกำลังบนบก เป็นหน่วยแรกและจะเผชิญกับการต่อต้านของฝ่ายตรงข้ามที่ป้องกันชายหาด ทหารนาวิกโยธินจึงมีการสูญเสียกำลังพลสูง เมื่อสถาปนากองกำลังได้แล้ว ทหารบกจะเคลื่อนพลขึ้น และการรบหลักบนบกจะเป็นหน้าที่ของทหารบก ในปัจจุบันนาวิกโยธินได้ถูกนำมาใช้เป็นกำลังรบหลักบนบกซึ่งมีขีดความสามารถเท่ากับทหารราบของกองทัพบกเลยก็ว่าได้ นาวิกโยธินสามารถร้องขอการสนับสนุนการโจมตีจากทะเลได้เช่น การระดมยิงจากเรือหรือจรวดไปยังเป้าหมายที่ทำการแจ้งไป การใช้กำลังทางอากาศ ใช้อากาศยานสนับสนุนนาวิกโยธินอย่างใกล้ชิด โดยใช้เครื่องAV-8S(Harrier)ซึ่งเป็นเครื่องขึ้นลงทางดิ่ง ทำให้นาวิกโยธินสามารถทำการรบได้อย่างมีประสิทธิประภาพมากขึ้น การขนส่งในอดีตนาวิกโยธินจะใช้ยานยนต์สะเทินน้ำสะเทินบกในการบุกหรือเข้ายึดหัวหาด แต่ในปัจจุบันนั้นจะมีการใช้เฮลิคอปเตอร์หรืออากาศยานปีกหมุนเข้าช่วยในการขนส่งนาวิกโยธินเข้าสู่แนวหน้าได้รวดเร็วมากขึ้น

รีคอน(RECON)

  นักรบรีคอน (Reconnassance) หรือ กองพันลาดตระเวนสะเทินน้ำสะเทินบก เป็นหน่วยรบพิเศษของหน่วยนาวิกโยธิน แห่งกองทัพเรือ ภารกิจหลักของ รีคอน คือ การลาดตระเวนระยะไกล ซึ่งการทำงานจะมีความใกล้เคียงกับ กองพันลาดตระเวนระยะไกล (LRRP) หรือกองพันจู่โจม Ranger ของกองทัพบก หน่วยปฏิบัติการพิเศษในการเป็นหน่วยหัวหอกให้กับกำลังหลัก แต่จะแตกต่างกันตรงที่การฝึกเพื่อปฏิบัติการในภูมิประเทศต่างกัน โดย นักรบรีคอน จะปฏิบัติภารกิจใกล้ชายฝั่งทะเล เช่น ชายหาด ป่าชายเลน และจากเรือมากกว่า เป็นต้น

           ส่วนความต่างระหว่างหน่วยรบซีล (SEAL) ที่หลายคนมักสับสนเข้าใจไปว่าเป็นหน่วยเดียวกันกับ นักรบรีคอน เพราะต้องปฏิบัติภารกิจในท้องทะเลเหมือนกันนั้น แท้จริงแล้ว การทำงานของทั้งสองหน่วยรบแยกออกจากกันอย่างสิ้นเชิง อีกทั้งหน่วยงานก็ขึ้นตรงต่างกันด้วย โดยหน่วยรบ SEAL มีชื่อเต็มว่า หน่วยบัญชาการสงครามพิเศษทางเรือ เป็นหน่วยในบังคับบัญชาของกองทัพเรือ ส่วนหน่วยรบรีคอน ขึ้นตรงต่อหน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน

           ทั้งนี้ การทำงานของ หน่วยรบซีล จะเน้นหนักไปทางด้านการทำลายใต้น้ำเพื่้อเตรียมเส้นทางในการยกพลขึ้นบก หรือสำรวจหัวหาดเพื่อประเมินความพร้อมของสถานที่ก่อนที่จะทำการยกพล โดยมักจะใช้ปฏิบัติการทำสงครามนอกแบบเป็นหลัก ในลักษณะหน่วยขนาดเล็ก เช่น ภารกิจโดยตรงอย่างการแทรกซึมเข้าหลักแนวข้าศึกเพื่อก่อวินาศกรรม, ภารกิจข่าวกรองทหาร, ปฏิบัติการจิตวิทยา เป็นต้น ซึ่งในปัจจุบัน SEAL ยังมีภารกิจในการต่อต้านการก่อการร้ายสากลด้วย

           กลับมาที่การฝึกนักรบ สำหรับหน่วยรบซีล จะมี "สัปดาห์นรก" ช่วงเวลาแห่งความทรหดที่จะพิสูจน์ความแกร่งของร่างกายและจิตใจ ส่วนหน่วยรบรีคอนนั้น ถึงจะไม่มี "สัปดาห์นรก" แต่การฝึกของหน่วยนี้ ว่ากันว่า "นรกทุกสัปดาห์" !!!  โดย นักรบรีคอน ทุกคนจะต้องผ่าน "หลักสูตรการรบพิเศษแขนงการลาดตระเวนสะเทินน้ำสะเทินบก และจู่โจมนาวิกโยธิน" มีกำหนดการศึกษา 13 สัปดาห์ แบ่งเป็นภาคที่ตั้ง 5 สัปดาห์ ภาคทะเล 4 สัปดาห์ และภาคป่าภูเขา 4 สัปดาห์ ซึ่งทั้งหมดนี้ล้วนเป็นการฝึกอย่างเข้ม...........ข้น

           โดยในปี 2554 การฝึก นักรบรีคอน ดำเนินมาถึงรุ่นที่ 41 มีผู้สมัครเป็นนักเรียนรีคอน รวม 79 ชีวิต แต่เมื่อระยะเวลาการฝึกเพิ่มมากขึ้นจำนวนของว่าที่นักรบกลับแปรผกผันลดลงเรื่อย ๆ เพราะการฝึกเพียงแค่ด่านแรกในภาคที่ตั้ง บางคนก็ถึงกับทรุดและยอมถอดใจ เนื่องจากร่างกายอ่อนล้าเกินต้านทานไหว้ พวกเขาได้นอนเพียงแค่วันละ 2 ชั่วโมง กินวันละ 1 มื้อ ฝึกแบกเรือยางสารพัดวิธี พายเรือยางต่อเนื่องอย่างไม่หยุดพัก รวมแล้วไม่ต่ำกว่า 80 ชั่วโมง แม้ในเวลากินพวกเขาก็ต้องรับการฝึก

        

ส่วนใครที่ยังอึดและใจสู้พอ พวกเขายังมีบททดสอบสุดหินในภาคทะเล และภาคป่าภูเขา รออยู่ข้างหน้า โดย 2 สัปดาห์สุดท้าย จะเป็นช่วงการฝึกที่หนักหน่วงที่สุด คือการปฏิบัติภารกิจตามสถานการณ์สมมุติ ต้องอาศัยความรู้ในการเดินป่า การดำรงชีพในป่า การโจมตี การลาดตระเวนที่ได้ฝึกมาทั้งหมด ซึ่งกว่าจะผ่านแต่ละวันไปได้ ก็ด้วยความเหนื่อยล้าสุดทรมานเกินบรรยาย

           ด้วยความเป็นหน่วยรบแรกที่เข้าพื้นที่ข้าศึก นักรบรีคอน จึงต้องฝึกการส่งกำลังทางอากาศ และปฏิบัติภารกิจแบบฉับพลันทางทะเล นักเรียนรีคอนทุกคนจะต้องถูกฝึกยุทธวิธีรบหลากหลายรูปแบบให้เชี่ยวชาญการรบทั้งในน้ำ บนฟ้า และผืนฝั่ง จนได้รับฉายาว่า "นักรบสามมิติ" ทั้งนี้ ก็เพื่อเป็นผู้นำหลักของหน่วยทหารขนาดเล็ก ในการช่วยดูแลประเทศชาติต่อไปในอนาคต

           ถึงแม้ว่า นักรบรีคอน จะต้องผ่านการฝึกสุดหฤโหดชนิดที่ไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อนตลอดระยะเวลาเกือบ 3 เดือน แต่เชื่อเหลือเกินว่า ยามใดที่พวกเขาสามารถเอาชนะความยากลำบากนั้นมาจนได้ประดับเครื่องหมายการรบสามมิติบนหน้าอก ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่ง "นักรบรีคอน" นั่นแหละ....คือความภาคภูมิใจสูงสุดอย่างหนึ่งของชีวิตลูกผู้ชายผู้ซึ่ำงทำหน้าที่ปกป้องอธิปไตยของบ้านเมือง